വെറുക്കുന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ ഒരിക്കല്‍ അകമഴിഞ്ഞ് സ്നേഹിച്ചതിനെക്കാള്‍... സൌഹൃദമെന്ന ചട്ടക്കൂടിനും അപ്പുറം ഒരു ബന്ധം എന്തിനു നല്‍കി നീ എനിക്ക് ? അറിയാമായിരുന്നില്ലേ ഞാന്‍ ആരാണെന്നും, എന്താണെന്നും, എങ്ങനെ ആയിരുന്നെന്നും ? കളിക്കുമ്പോള്‍ ഒന്ന് ഓര്‍ക്കാമായിരുന്നു എന്റെ ഹൃദയവും നോവും എന്ന് ... എന്റെ ഹൃദയ രക്തത്തിന്റെയും നിറം ചുവപ്പ് ആണ് എന്ന് ... ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ഒക്കെയും ക്ഷണികം എന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍... വെറുതെ എന്തിനീ മുറിവുകള്‍ ആഴത്തില്‍ എനിക്കായി മാത്രം നീ കരുതി വെച്ചു ?
വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോള്‍ ഒരിക്കലും നീ എന്നെ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ... മടുത്തു ഞാന്‍ നിന്റെ സാമീപ്യം പോലെ തന്നെ നിന്റെ മുഖവും വാക്കുകളും ... പകച്ചു നിന്നിരുന്ന എനിക്ക് കടുപ്പമേറിയ വാക്കുകള്‍ നല്‍കി നീ നടന്നകന്നപ്പോള്‍ ... ഞാന്‍ എങ്ങനെ ആയി തീരും എന്ന് ഒരിക്കല്‍ എങ്കിലും ചിന്തിച്ചോ ? എങ്ങനെ എനിക്ക് പലവട്ടം പല മുഖങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ നിറയ്ക്കാനാകും ... വളരെ എളുപ്പത്തില്‍ നീ പറഞ്ഞു പോയി ഒട്ടും സങ്കോചം കൂടാതെ ... പുച്ഛം തോന്നുന്നു ഓരോന്നിനോടും വേണമെന്ന് വെച്ച് അല്ലാ ... എന്നിരുന്നാലും ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു നിനക്ക് എന്നെ ....
ആഗ്രഹങ്ങളില്‍ നിന്നൊക്കെയും മറഞ്ഞു നിന്ന എനിക്ക് എന്തിനു നീ വീണ്ടും ഓരോ നിറങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു നല്‍കി ? ഓരോ വട്ടവും ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ എനിക്ക് ഇത് വെറും സൗഹൃദം അല്ല എന്ന്.. കാലം മായ്ക്കാത്ത മുറിവുകളുമായി ഞാന്‍ എന്റെ വീഥിയില്‍ ഏകയായി .. പിന്തുടരുകയാണ് ഞാന്‍ എന്റെ ഹൃദയ നൊമ്പരത്തിന്‍ കാല്‍പ്പാടുകള്‍ ... കൂട്ട് വേണമെന്നില്ല സുഹൃത്തേ... ഒറ്റയ്ക്കാവുന്നതിനും ഉണ്ട് ഒരു പ്രത്യേക സുഖം .. ഇനി വേണ്ട പരീക്ഷണങ്ങള്‍ .. മതിയായി ..
ഒരിക്കലും കണ്ടുമുട്ടരുത് തമ്മില്‍ ഇനി .. അറിയാതെ പോലും ... സഹിക്കാന്‍ കഴിയില്ല എനിക്ക് ... വീണ്ടും എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത് നേരിടാന്‍ .. വയ്യാ ഇനിയും ഒരിക്കല്‍ കൂടി ... പക്ഷെ മറക്കില്ലാ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും .... ഒരു നാളും ... എനിക്ക് ഞാന്‍ മാത്രം മതി ... ആഗ്രഹങ്ങളും ഇഷ്ടങ്ങളും മാറ്റി വെച്ച് ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഞാന്‍ ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങുകയാണ് ... എന്റേതു മാത്രമായ ഒരു ജീവിതം !!!
വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോള്‍ ഒരിക്കലും നീ എന്നെ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ... മടുത്തു ഞാന്‍ നിന്റെ സാമീപ്യം പോലെ തന്നെ നിന്റെ മുഖവും വാക്കുകളും ... പകച്ചു നിന്നിരുന്ന എനിക്ക് കടുപ്പമേറിയ വാക്കുകള്‍ നല്‍കി നീ നടന്നകന്നപ്പോള്‍ ... ഞാന്‍ എങ്ങനെ ആയി തീരും എന്ന് ഒരിക്കല്‍ എങ്കിലും ചിന്തിച്ചോ ? എങ്ങനെ എനിക്ക് പലവട്ടം പല മുഖങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ നിറയ്ക്കാനാകും ... വളരെ എളുപ്പത്തില്‍ നീ പറഞ്ഞു പോയി ഒട്ടും സങ്കോചം കൂടാതെ ... പുച്ഛം തോന്നുന്നു ഓരോന്നിനോടും വേണമെന്ന് വെച്ച് അല്ലാ ... എന്നിരുന്നാലും ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു നിനക്ക് എന്നെ ....
ആഗ്രഹങ്ങളില്‍ നിന്നൊക്കെയും മറഞ്ഞു നിന്ന എനിക്ക് എന്തിനു നീ വീണ്ടും ഓരോ നിറങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു നല്‍കി ? ഓരോ വട്ടവും ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ എനിക്ക് ഇത് വെറും സൗഹൃദം അല്ല എന്ന്.. കാലം മായ്ക്കാത്ത മുറിവുകളുമായി ഞാന്‍ എന്റെ വീഥിയില്‍ ഏകയായി .. പിന്തുടരുകയാണ് ഞാന്‍ എന്റെ ഹൃദയ നൊമ്പരത്തിന്‍ കാല്‍പ്പാടുകള്‍ ... കൂട്ട് വേണമെന്നില്ല സുഹൃത്തേ... ഒറ്റയ്ക്കാവുന്നതിനും ഉണ്ട് ഒരു പ്രത്യേക സുഖം .. ഇനി വേണ്ട പരീക്ഷണങ്ങള്‍ .. മതിയായി ..
ഒരിക്കലും കണ്ടുമുട്ടരുത് തമ്മില്‍ ഇനി .. അറിയാതെ പോലും ... സഹിക്കാന്‍ കഴിയില്ല എനിക്ക് ... വീണ്ടും എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത് നേരിടാന്‍ .. വയ്യാ ഇനിയും ഒരിക്കല്‍ കൂടി ... പക്ഷെ മറക്കില്ലാ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും .... ഒരു നാളും ... എനിക്ക് ഞാന്‍ മാത്രം മതി ... ആഗ്രഹങ്ങളും ഇഷ്ടങ്ങളും മാറ്റി വെച്ച് ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഞാന്‍ ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങുകയാണ് ... എന്റേതു മാത്രമായ ഒരു ജീവിതം !!!
No comments:
Post a Comment